De route is vaak aangegeven met bordjes. Maar nog  vaker is de route helemaal niet aangegeven. Het kunnen omgaan met kaart en kompas is noodzakelijk. Ik heb vooraf een (opfris) cursus gedaan en kan je dat van harte aanraden. Op meerdere dagen is het mistig op de bergen, waardoor je de borden die er staan niet eens kunt vinden. Ook is er regelmatig geen duidelijk pad aanwezig. Zo ook op de ochtend van de route naar Stoodley Pike. We navigeerden puur op de kaart door grote rotspartijen, met slechts 10 meter zicht door de mist.

Dag 2: Edale - Crowden

Na een stevig ontbijt in ons hostel lopen we terug richting Edale, waar de route officieel begint. We gaan nu dan echt aan The Pennine Way starten, we hebben er zin in! 

Edale is een klein dorp binnen het Peak District, waar Edale dan weer in een specifiek gebied ligt met de naam Dark Peak. Er komen hier wekelijks, met name in de weekenden, veel bezoekers voor dagjeswandelingen. De omgeving is prachtig. We gaan vol goed moed van start. Na het oppikken van de route hebben we er zin in. Het miezert, maar we hebben goede kleding aan. De pas er in en we zijn op pad!

Deze route is op papier 28 kilometer lang, met aardig wat hoogteverschillen. Wij liepen deze dag uiteindelijk 55 (!!) kilometer. Hoe dat kwam???

Onderweg op de route van Alston naar Dufton

Een wandeldag met hoogtepunten als grote golfballen, de top van Greenfell en Cross Fell, Greg's Hut en...

...er zijn weilanden. Met stieren. Hele grote. En daar moet je dan dwars door heen lopen.  Ik heb het daar niet zo heel erg op. De stieren liggen op hun gemak te zonnen, of staan loom te kijken. Met grote horens en lodderige ogen kijken ze onze kant op. Ik draag vandaag (natuurlijk!!) een rood t-shirt. Ze bewegen verder niet en schrapen nog niet met hun hoeven.